Morihei Ueshiba, de grondlegger van Aikdo werd geboren op 14 december 1883 in Wakayama provincie te Japan. Hij was in zijn jeugd veel ziek en nogal zwak. Zijn vader zorgde ervoor dat hij ging zwemmen en sumo worstelen waardoor hij fysiek sterker werd. Op school verveelde hij zich en is toen maar gaan werken. Uiteindelijk realiseerde hij zich dat zijn grootste affiniteit bij de vechtkunsten lag. Hij genoot enorm van zijn studie van het jujitsu in de Kito ryu dojo en van het zwaardvechten in de Shinkage ryu dojo.
Tijdens de Russisch-Japanse oorlog besloot Morihei Ueshiba in militaire dienst te gaan. In 1903 was hij actief als infanterist in het Japanse leger. Na de oorlog keerde hij terug naar de boerderij van zijn ouders. Zijn vader had een dojo voor hem gebouwd waar hij kon trainen onder de bekende jujitsu leraar Takaki Kiyoichi.
In de lente van 1912, toen hij 29 was, verhuisde hij naar Hokkaido. Het was tijdens zijn verblijf in Hokkaido dat hij Sokaku Takeda ontmoette. Deze grootmeester in het daito ryu aiki jujitsu was Morihei’s meerdere wat de vechtkunsten betrof en hij begon dan ook direct onder hem te trainen. Het daito ryu aiki jujutsu, wat hij leerde van Takeda, zou de basis gaan vormen van het aikido van vandaag de dag.
Toen Morihei hoorde dat zijn vader ernstig ziek was vertrok hij naar het huis van zijn ouders. Onderweg in de stad Ayabe ontmoette hij Deguchi Onisaburo de leider van de omote-kyo beweging. Hij raakte zo onder de indruk van deze persoon en deze religie dat hij drie dagen langer in Ayabe bleef. Toen hij uiteindelijk thuis arriveerde was zijn vader al overleden. Hij besloot toen om al zijn bezittingen te verkopen en bij Deguchi Onisaburo in de leer te gaan in Ayabe. Deguchi was een pacifist en een voorstander van geweldloos verzet en universele ontwapening. Morihei is acht jaar bij hem gebleven. Morihei heeft gezegd dat Sokaku Takeda hem zijn ogen heeft geopend voor de essentie van Budo maar dat zijn verlichting toe te schrijven was aan zijn Omoto-kyo ervaringen.
Rond 1925, toen Morihei in zijn vroege veertiger jaren was, heeft hij diverse spirituele ervaringen gehad en hij realiseerde zich daardoor dat het werkelijke doel van budo liefde voor alle wezens is. In de daarop volgende jaren kreeg hij steeds meer leerlingen en begon hij aan de bouw van een dojo in Tokyo. Deze dojo, de Kobukan, was klaar in 1931. Tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was hij daar erg druk met het lesgeven van de ware krijgskunst. In de volgende tien jaar werd Morihei Ueshiba steeds bekender en werd er steeds meer over hem gepubliceerd.
In 1942 keerde hij terug naar het platteland waar hij in het dorp Iwama de Aiki tempel en een nieuwe dojo bouwde. Iwama wordt door velen beschouwd als de geboorteplaats van het aikido. Voordat hij naar Iwama verhuisde noemde hij zijn kunst aiki-jitsu en aiki-budo en was het meer een vechtkunst dan een spiritueel pad. Van 1942 tot en met 1952 perfectioneerde en consolideerde Ueshiba de verschillende technieken en de religieuze filosofie van aikido. Na de oorlog groeide het aantal leerlingen in Tokyo zeer snel onder de leiding van Kisshomaru Ueshiba (O-Sensei’s zoon) en Koichi Tohei. Morihei Ueshiba stond nu bekend als “O-Sensei” (de grote leraar), de Meester van aikido, en kreeg vele onderscheidingen van de Japanse overheid.
Tot aan het einde van zijn leven bleef hij zijn “weg” perfectioneren. In de lente van 1969 werd O-Sensei ziek en op 15 april werd zijn toestand kritiek. Zijn laatste boodschap was:
Aikido is voor de hele wereld. Train niet voor egoïstische redenen, maar voor alle mensen ter wereld
In de vroege ochtend van 26 april 1969 stierf O-Sensei op zesentachtig jarige leeftijd. Twee maanden later stierf zijn vrouw Hatsu.
Na de dood van Morihei Ueshiba verspreidden een aantal van zijn directe leerlingen onder aansturing van de zoon van Morihei het aikido over de hele wereld. Tegenwoordig vind je wel een aikido dojo in elke uithoek van de wereld. Iedere leerling probeerde het geleerde voor zichzelf te interpreteren en uit te dragen. Dit is ook direct de reden van verscheidene aikidostijlen vandaag de dag.
