Aiki; het recept voor alle smaken

Af en toe kom ik mensen tegen die meerdere krijgskunsten (martial arts) tegelijk beoefenen. Het lijkt erop dat ze dit doen vanuit het beginsel om het beste van twee of meer krijgskunsten in één discipline te willen mengen en zodoende een meta-discipline van betere kwaliteit te willen creëren. Dat is de reden waarom er leraren zijn die met trots adverteren dat zij verschillende graden hebben bijvoorbeeld 8e dan karate, 6e dan judo, 4e dan aikido, 3e dan iaido, enzovoort. Het wordt gebruikt als bewijs van bevoegdheid om klanten aan te trekken. Er is niets mis mee dat sommige mensen dat erg interessant vinden, des te beter voor hen. Deze leraren zijn de meesters van hun kunst.

Maar het is te vergelijken als het mixen van culinaire eindproducten: de groentesoep is goed, de kippensoep ook, net zoals de linzensoep, uiensoep, champignonsoep of vissoep. Stel je eens voor dat de soep de smaak zou kunnen hebben van groente, kip, linzen, uien, champignons en vis! Een onmogelijke mix. Al deze bestanddelen zijn ieder op zich uitstekend, maar hebben niet de kwaliteiten om te worden gemengd. Hetzelfde geldt in mijn optiek voor de krijgskunsten. Ze hebben elk een verschillende achtergrond, beginselen en posities die het onmogelijk maken om ze te verwerken tot één samenhangend geheel.

Maar nogmaals, ieder wezen heeft zijn eigen aard. Voor sommige mensen zal een samenhangend geheel niet het uitgangspunt van hun criteria zijn om een krijgskunst te beoefenen. Dat is de reden waarom deze meta-disciplines bestaan en klanten aantrekken.